Het straffen van een kind

Er is al veel over het straffen van kinderen nagedacht in de andere weblogs.
Ik kwam op het internet de volgende aanachtspunten tegen om op te letten bij het straffen van een kind:

Een verantwoorde straf bevat 13 aandachtspunten. Veel ouders straffen hun kinderen om te tonen dat ze boos of ontgoocheld zijn. Daar dient straf echter niet voor. Een verantwoorde straf geef je om ongewenst gedrag af te leren, om fouten herstellen. Ze helpt kinderen zich mee verantwoordelijk te voelen voor hun gedrag. De dertien aandachtspunten :

1.Geef geen straf op het moment dat u erg boos bent. Zeg dat u erg boos bent en dat de straf nog volgt. Bedenk een straf als u wat rustiger bent. Let op : een straf dient niet om je als ouder af te reageren !
2. Weet het kind voldoende wat van hem verwacht wordt? Vertel waarom zijn gedrag niet gepast is.
3. Om een foutief gedrag van een kind te veranderen mag straffen niet de eerste strategie zijn. Met aanmoedigen en stapsgewijs aanleren kan je ook resultaat bereiken.
4. Een straf moet ook 'echt' een straf zijn voor uw kind. Het kind mag de straf niet weglachen.
5.Ongewenst gedrag neemt toe als je nu eens niet en dan weer wel straft. Wees consequent.
6. Bestraf enkel het gedrag van het kind (´Dit had je beter niet gedaanª), niet zijn persoon (´Je deugt nietª). Een dergelijke reactie is moordend voor de vorming van de persoonlijkheid van het kind. Je moet weten dat je het karakter van een kind niet kan veranderen, maar dat je het wel kan leren om zijn gedrag aan te passen !
7. Spreek een strafmaatregel op voorhand af.
8. Een straf moet zinvol zijn. Ze moet iets te maken hebben met het foute gedrag
9. Een aangekondigde of afgesproken straf moet ook worden uitgevoerd. Anders heeft straf geen effect.
10.Dreig niet met straffen die onuitvoerbaar zijn (´Ik laat je nog eens opsluitenª).
11. Wees mild. Een straf moet niet erger zijn dan nodig.
12. De straf moet snel volgen op het ongewenst gedrag. Hoe sneller, hoe groter het effect.
13. Elke straf heeft ook een einde. Ouders/verzorgers beginnen vaak opnieuw over dezelfde fout. Vergiffenis moet mogelijk zijn.

Ik vind dit wel mooie en duidelijke punten, veel mensen zijn gauw geneigd om te gaan schreeuwen tegen een kind terwijl dit vaak averrechts werkt.
Een kind ziet het dan al snel als een makkelijke manier om aandacht te vragen door iets te doen wat hij/zij niet mag al.
Door even goed na te denken over hoe je een kind het beste kunt straffen bereik je vaak veel meer.

bron: www.worldwidebase.com